Zalig Nieuwjaar, dierbare broeders en zusters,

Dit is wat ik U allen wens voor het Nieuwe Jaar. Het klinkt misschien oud bollig, maar het getuigt van een duidelijke geloofsovertuiging.

Dat is wat we in onze tijd zo nodig hebben. Mensen die durven te getuigen van hun geloof en identiteit. Ik kan u van alles toewensen, maar als het niet gepaard gaat met de diepe overtuiging dat je het wenst met steun van God, dan vervliegen de wensen als sneeuw voor de zon. Of als de goede voornemens aan het begin van het jaar. Een mens die getuigt van zijn geloof, is een mens die positief in het leven staat. Want hij weet: mijn leven gaat door met Gods hulp. Hij laat me nooit alleen. Wat er ook gebeurt, al betekent het het einde van mijn leven, er is meer. Hij verwacht mij thuis.

Is dat niet wat je ieder mens toewenst. Dat hij ergens op aarde een thuis heeft en dat aan het einde het definitieve thuis wacht. Met zo een overtuiging komt nooit de vraag op naar euthanasie. Het leven is een geschenk dat je krijgt van God en hij is de uiteindelijke instantie die je thuis roept.
Dat drukken we ook uit in het sacrament van de ziekenzalving. We leggen ons leven in Gods hand. Daarom kan iemand die euthanasie wil plegen dit sacrament niet ontvangen, want hij neemt het leven in eigen hand.

Deze maand ga ik voor mijn jaarlijkse retraite naar de abdij van Mamelis. Even de accu herijken en opladen om weer met vreugde het werk voor onze gemeenschap voort te zetten met alle nieuwe uitdagingen voor 2024. Ik wens u allen nogmaals een zalig nieuwjaar, ik hou van U.

Pastoor J.W. Janssen